بسم الله ...
در آستانه فرا رسیدن محرمالحرام و ایام عزاداری شهادت سیدالشهدا و یاران باوفای ایشان، پایگاه اطلاعرسانی Khamenei.ir بیست جمله برگزیده از حضرت آقا درباره عزاداری سیدالشهدا علیهالسلام را منتشر کرد:
در زندگى حسینبنعلى علیهالسّلام، یک نقطهى برجسته، مثل قلهاى که همهى دامنهها را تحتالشعاع خود قرار مىدهد، وجود دارد و آن عاشورا است. (1371/11/6)
تحقیقاً یکى از مهمترین امتیازات جامعه شیعه بر دیگر جوامع مسلمان، این است که جامعه شیعه، برخوردار از خاطره عاشوراست. (1373/3/17)
یکى از بزرگترین نعمتها، نعمت خاطره و یاد حسینبنعلى علیهالسّلام، یعنى نعمت مجالس عزا، نعمت محرّم و نعمت عاشورا براى جامعه شیعىِ ماست. (1373/3/17)
قدر مجالس عزادارى را بدانند، از این مجالس استفاده کنند و روحاً و قلباً این مجالس را وسیلهاى براى ایجاد ارتباط و اتّصالِ هرچه محکمتر میان خودشان و حسینبنعلى علیهالسّلام، خاندان پیغمبر و روح اسلام و قرآن قرار دهند. (1373/3/17)
در ماه محرم، معارف حسینى و معارف علوى را که همان معارف قرآنى و اسلامى اصیل و صحیح است براى مردم بیان کنید. (1373/3/26)
اگر براى ذکر مصیبت، کتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمى» را باز کنید و از رو بخوانید، براى مستمع گریهآور است و همان عواطفِ جوشان را بهوجود مىآورد. چه لزومى دارد که ما به خیال خودمان، براى مجلسآرایى کارى کنیم که اصل مجلس عزا از فلسفه واقعىاش دور بماند؟! (1373/3/17)
وقتى شعر را میخوانیم، به فکر باشیم که از این شعر ما ایمان مخاطبان ما زیاد شود. پس، هر شعرى را نمیخوانیم؛ هرجور خواندنى را انتخاب نمیکنیم؛ جورى میخوانیم که لفظ و معنا و آهنگ، مجموعاً اثرگذار باشد. در چه؟ در افزایش ایمان مخاطب. (1386/4/14)
برخى کارهاست که پرداختن به آنها، مردم را به خدا و دین نزدیک مىکند. یکى از آن کارها، همین عزاداریهاى سنّتى است که باعث تقرّبِ بیشترِ مردم به دین مىشود. اینکه امام فرمودند «عزادارى سنّتى بکنید» به خاطر همین تقریب است. در مجالس عزادارى نشستن، روضه خواندن، گریه کردن، به سروسینه زدن و مواکب عزا و دستههاى عزادارى به راه انداختن، از امورى است که عواطف عمومى را نسبت به خاندان پیغمبر، پرجوش مىکند و بسیار خوب است. (1373/3/17)
من حقیقتاً هر چه فکر کردم، دیدم نمىتوانم این مطلب - قمهزدن - را که قطعاً یک خلاف و یک بدعت است، به اطّلاع مردم عزیزمان نرسانم. این کار را نکنند. بنده راضى نیستم. اگر کسى تظاهر به این معنا کند که بخواهد قمه بزند، من قلباً از او ناراضىام. (1373/3/17)
لازم است از همه برادران و خواهرانى که در سراسر کشور، در ایّام عزادارى، با اقامه عزا و به راه انداختن مراسم عزادارى، بخصوص با اقامه نماز جماعت در ظهر عاشورا و با عرض ارادت به خاندان پیامبر، این روزها را بزرگ داشتند سپاسگزارى کنم. (1377/2/18)
هیچ وقت نباید امت اسلامى و جامعهى اسلامى ماجراى عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچم هدایت از نظر دور بدارد. قطعاً اسلام، زندهى به عاشورا و به حسینبنعلى (علیهالسّلام) است. (1391/9/1)
اگر کسانى براى حفظ جانشان، راه خدا را ترک کنند و آنجا که باید حق بگویند، نگویند، چون جانشان به خطر مىافتد، یا براى مقامشان یا براى شغلشان یا براى پولشان یا محبّت به اولاد، خانواده و نزدیکان و دوستانشان، راه خدا را رها کنند، آن وقت حسینبنعلىها به مسلخ کربلا خواهند رفت و به قتلگاه کشیده خواهند شد. (1375/3/30)
اگر فداکارى بزرگ حسینبنعلى علیهالسلام نمىبود که این فداکارى، وجدان تاریخ را به کلى متوجه و بیدار کرد در همان قرن اول یا نیمهى قرن دوم هجرى، بساط اسلام به کلى برچیده مىشد. (1373/3/26)
کار امام حسین علیهالصّلاه والسّلام در کربلا، با کار جدّ مطهرش حضرت محمد بن عبداللَّه صلىاللَّهعلیهوآلهوسلم در بعثت، قابل تشبیه و مقایسه است. قضیه این است. همانطور که پیغمبر در آن جا، یکتنه با یک دنیا مواجه شد، امام حسین هم در ماجراى کربلا، یکتنه با یک دنیا مواجه بود. (1375/9/24)
عبرت آن است که انسان نگاه کند و ببیند چطور شد حسینبنعلى علیهالسّلام - همان کودکى که جلوِ چشم مردم، آن همه موردِ تجلیلِ پیغمبر بود و پیغمبر دربارهى او فرموده بود: «سیّد شباب اهل الجنه»؛ - سرور جوانان بهشت - بعد از گذشت نیم قرن از زمان پیغمبر، با آن وضعِ فجیع کشته شد؟! (1373/10/15)
امام حسین را فقط به جنگِ روز عاشورا نباید شناخت؛ آن یک بخش از جهاد امام حسین است. به تبیین او، امر به معروف او، نهى از منکر او، توضیح مسائل گوناگون در همان منى و عرفات، خطاب به علما، خطاب به نخبگان - حضرت بیانات عجیبى دارد که تو کتابها ثبت و ضبط است - بعد هم در راه به سمت کربلا، هم در خود عرصهى کربلا و میدان کربلا، باید شناخت. (1388/5/5)
عاشورا پیامها و درسهایى دارد. عاشورا درس مىدهد که براى حفظ دین، باید فداکارى کرد. درس مىدهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت. درس مىدهد که در میدان نبرد حق و باطل، کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، شریف و وضیع و امام و رعیت، با هم در یک صف قرار مىگیرند. (1371/4/23)
درس عاشورا، درس فداکارى و دیندارى و شجاعت و مواسات و درس قیام للَّه و درس محبّت و عشق است. یکى از درسهاى عاشورا، همین انقلاب عظیم و کبیرى است که شما ملت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابىعبداللَّه الحسین علیهالسّلام انجام دادید. خود این، یکى از درسهاى عاشورا بود. (1377/3/18)
امام بزرگوار ما، محرّم را به عنوان ماهى که در آن، خون بر شمشیر پیروز مىشود، مطرح نمود و به برکت محرّم، با همین تحلیل و منطق، خون را بر شمشیر پیروز کرد. این، یک نمونه از جلوههاى نعمت ماه محرّم و مجالس ذکر و یاد امام حسین علیهالسّلام است که شما دیدید. (1373/3/17)
درس حسینبنعلى علیهالصّلاةوالسّلام به امّت اسلامى این است که براى حقّ، براى عدل، براى اقامهى عدل، براى مقابلهى با ظلم، باید همیشه آماده بود و باید موجودى خود را به میدان آورد؛ در آن سطح و در آن مقیاس، کار من و شما نیست؛ امّا در سطوحى که با وضعیّت ما، با خُلقیّات ما، با عادات ما متناسب باشد چرا؛ باید یاد بگیریم. (1392/3/22)
پروردگارا! تو را به حسین و زینب علیهماالسّلام قسم مىدهیم که ما را جزو دوستان و یاران و دنبالهروان آنان قرار بده.
پروردگارا! حیات و زندگى ما را زندگى حسینى و مرگ ما را مرگ حسینى قرار بده.
پروردگارا! امام بزرگوار ما را که به این راه هدایتمان کرد، با شهداى کربلا محشور کن. شهداى عزیز ما را با شهداى کربلا محشور کن. (1374/3/19)
بسم الله ...
سیزدهم آبان، یادآور خاطرات زیبای ما از مقاومتمان و خاطرات تلخ ما از ظلمهایی است که در حق مردم شریف ما شده است. به مناسبت این روز، پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آقا، مطلب زیر را بر روی خروجی خود قرار داد. این متن شامل بیست جمله برگزیده از بیانات آقا در مورد استکبارستیزی است.
سیزدهم آبان در حقیقت به معناى واقعى کلمه، یکى از ایامالله است. (1390/8/11)
سیزده آبان نماد استکبار آمریکائى است؛ نماد روح تعدى و تجاوز استکبار نسبت به ملتها، از جمله نسبت به ملت ایران است. (1389/8/12)
استکبار یعنى قدرتى در دنیا یا قدرتهائى در دنیا؛ چون نگاه میکنند به خودشان، مىبینند داراى امکانات پولى و تسلیحاتى و تبلیغاتى هستند؛ بنابراین باید به خودشان حق بدهند که در امور زندگى کشورها و ملتهاى دیگر، دخالتهاى مالکانه بکنند؛ این معناى استکبار است. (1388/8/12)
نظام سلطه، نظام تقسیم دنیا به ظالم و به مظلوم است؛ منطق انقلاب که منطق اسلام است، «لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون» است؛ نباید ظلم کنید و نباید بگذارید به شما ظلم بشود. (1392/6/26)
قبل از انقلاب، امام با وسوسه و دخالت امریکاییها در کشور و با مسالهى کاپیتولاسیون مخالفت کردند. بهخاطر این مبارزه، امام را در روز سیزدهى آبان، تبعید کردند. استکبار، یعنى این. به خیال خودشان، حرف حق را در گلوى گویندهى حق شکستند. البته این صدا نشکست و بحمدالله شجرهى طیبهاى شد. (1375/8/9)
امریکاییها و دولتمردان امریکایى، از اوّل انقلاب تا به حال، راههایى را طى کردند، براى این که این شعار (مبارزه با استکبار) را از فضاى کشور ایران بزدایند. چرا؟ چون تا این شعار وجود دارد، تا ذهن مردم از «مرگ بر امریکا» پُر است، تسلّط دوباره امریکا بر این کشور و منابع آن، ممکن نیست. (1375/8/9)
من نمیدانم شما جوانها این کتابهاى اسناد لانهى جاسوسى را خواندهاید، میخوانید یا نه؛ خواندنى است، خواندنى است. ببینید سفارت آمریکا آن روز در ایران چه کار میکرده، با کىها ارتباط برقرار میکرده و نقش این سفارت در طول سالهاى متمادىِ قبل از انقلاب چه بوده است. (1387/8/8)
آمریکائىها میگویند ما میخواهیم با ایران مذاکره کنیم. خب، سالها است که میگویند میخواهیم مذاکره کنیم؛ این یک فرصتى نیست که براى ما بهوجود آوردند... در مسائل خاص، مذاکره را منع نمیکنم - مثل مسئلهى خاصى که در قضیهى عراق داشتیم، و بعضى از قضایاى دیگر - لیکن من خوشبین نیستم؛ چون تجربهى من این را نشان میدهد. آمریکائىها، هم غیرقابل اعتمادند، هم غیرمنطقىاند، هم در برخوردشان صادق نیستند. (1392/4/30)
آمریکاییها گاهى هم حرفهاى بهظاهر آشتىجویانهاى در این مدت زدند؛ اما هر وقت که لبخندى به روى مسئولین جمهورى اسلامى زدند، وقتى دقت کردیم، دیدیم خنجرى در پشت سرشان مخفى کردهاند؛ از تهدید دست برنداشتهاند؛ نیتشان عوض نشده است. (1388/8/12)
امروز دشمن، حتى بدون حرف، با شیوهها و با لبخندهایى که به افراد سست عنصر مىزند، مىخواهد کارى کند که آنها فراموش کنند این نظام درمقابل قدرت استکبار ایستاده است. (1372/10/26)
امام بزرگوار ما، آن مرد استثنائى تاریخ، گفت: هرچه توطئه کنید، به ضرر خودتان هست و جمهورى اسلامى عقبنشینى نخواهد کرد؛ آمریکا هم هیچ غلطى نمیتواند بکند. (1388/8/12)
دشمنان شما هر که باشد، هر چه باشد، با هر حجم قدرتى که در دنیا باشد، مجبور به عقبنشینى خواهد شد؛ همچنان که در قضیهى انقلاب، در قضیهى ۱۳ آبان، در قضایاى جنگ تحمیلى، در قضیهى محاصرهى اقتصادى و در همهى توطئههاى دیگر تا امروز اینجورى بوده. (1390/8/11)
آن روزى که آمریکا دست از استکبار بردارد، آن روزى که از دخالتهاى بیجا در امور ملتها دست بردارد، یک دولتى مثل بقیهى دولتهاست، براى ما هم دولتى مثل بقیهى دولتها خواهد بود؛ اما تا روزى که آمریکائىها هنوز به طمعِ برگشتن به ایران و تجدید روزگارِ گذشته و عوض کردن تاریخ و به عقببردن زمان باشند و بخواهند بر کشور ما مسلط بشوند، با هیچ وسیلهاى نخواهند توانست ملت ما را به عقبنشینى وادار کنند؛ این را بدانند. (1390/8/11)
اگر امروز دولتهاى منطقهى ما و دولتهاى دیگر جرأت کنند و یک روزى را به عنوان روز برائت و نفرت از دولت آمریکا معین کنند و به مردم بگویند در این روز بیائید راهپیمائى کنید، بزرگترین راهپیمائى تاریخ در دنیا اتفاق خواهد افتاد. (1391/8/10)
عزت مردم در کشور ما،بر اثر روح استکبارستیزى است. این روحیه ملی، هیچ انزوایی به دنبال ندارد. (1377/1/1)
اسلام در مقابل طمعورزیهاى استکبار، یک مانع بزرگ به حساب مىآید. هرجا اسلام حضور دارد، اجازه نمىدهد قدرتهاى استکبارى، آنجا غارتگرى کنند و به میل خود هرکارى مىخواهند انجام دهند. (1371/7/15)
رؤساى جمهور آمریکا در دورههاى مختلف بعد از پیروزى انقلاب خیلى دولّا راست شدند، خیلى حرفهاى چرب و نرم زدند، شاید بتوانند این راه بسته را دوباره باز کنند. ظاهراً حرفهائى میزنند، اما باطن قضیه همان پنجهى چدنى است که من گفتم در زیر دستکش مخملى پنهان شده است. (1389/8/12)
ما به توفیق الهى، در کنار ملت فلسطین ایستادیم، در کنار ملتهاى انقلابکردهى مسلمان ایستادیم، در کنار مردم مظلوم بحرین ایستادیم، در کنار همهى کسانى که در مواجههى با آمریکا و صهیونیسم قرار دارند، ما ایستادیم و از آنها دفاع میکنیم و در این مورد از هیچ کس و هیچ قدرتى ملاحظه نمیکنیم. (1391/4/21)
در مقابل روح سرکش و طغیانگرى که امروز استکبار دارد، فقط یک عامل وجود دارد که مىتواند آن را مهار کند و جلو این طغیانگرى را بگیرد و آن، بیدارى و ارادهى ملتهاست. (1382/5/8)
ما دنبال آن چیزى میرویم که قدرتهاى سلطهگر حقیقتا باید از آن بترسند، و من اعتقادم این است الان هم از همان میترسند و آن، بیدار کردن روح حماسه و عزت اسلامى در همهى امت اسلام است. آنها این را بدانند که ما این کار را خواهیم کرد. (1388/11/30)
بسم الله ...
فرقی نمیکند گوشی تلفن همراه شما چه برندی است و کجا ساخته شده است. گوشی تلفن همراه شما حتما از سیستم عاملی استفاده میکند که ساخت آمریکاست. گوشی تلفن همراه شما حتما به پردازشگر اصلی مجهز شده که ساخت آمریکاست. موقعیت لحظهای گوشی تلفن همراه شما از طریق تراشهای اندازهگیری میشود که ساخت آمریکاست.
همه این فناوریها محصول دره سیلیکون است. جایی مانند پارک علم و فناوری پردیس که قرار بود دره سیلیکون ایران باشد که نیست. فکر میکنید چرا آمریکا تا این اندازه میتواند در زندگی ما تاثیرگذار باشد، اما پارک علم و فناوری پردیس نتوانسته چنین تاثیری داشته باشد؟
آنچه موجب میشود کشوری مثل آمریکا بتواند همه گوشیهای تلفن همراه دنیا را مدیریت و پردازش کند، موقعیت لحظهای آنها را بداند و بعد بتواند استراق سمع کند، این است که آنها متوجه شدهاند علم و دانش یعنی قدرت، اقتصاد و اعتماد به نفس و به این دلیل است که آنها میتوانند در توسعه فناوری نقش داشته باشند.
آنها متوجه شدهاند ما با یک اکوسیستم سروکار داریم. ما فقط خبرنگار حوزه دانش نیستیم. ما مبلغ هستیم. به عبارتی ما تبلیغ کننده یک بنگاه تجاری هستیم که این بنگاه تجاری میتواند یک پزشک باشد، فیزیکدانی باشد که به دنبال بودجه است یا یک مرکز پژوهشی مانند پژوهشگاه زلزله باشد. حتی میتواند یک شرکت تولیدکننده گوشی تلفن همراه باشد.
ما روزنامهنگاران علمی، بعد اقتصادی این افراد و این مراکز را با تبلیغ آنها تقویت و آنها را وارد زندگی خصوصی مردم میکنیم. به مردم میگوییم چای سبز بخورید، چه خودرویی بخرید و در زلزله چگونه رفتار کنید. پس ما به آنها قدرت میدهیم و با این کار آنها هم اعتبار دارند و هم ثروت و با این دو بال میتوانند پرواز کنند.
پس لطفا ترویج علم نکنید، چون تا وقتی آنها برای کارشان یک اکوسیستم داشته باشند با ترویج علم فقط به آنها کمک میکنید. وقتی درباره مطلبی علمی محتوا تولید میکنید باید توجه داشته باشید اگر اکوسیستم محتوا کامل نباشد فقط در ذهن مخاطب جرقه زدهاید و برای او کاری انجام ندادهاید.
اگر میخواهید محتوای علمی تولید کنید باید به اکوسیستم کامل خبر علمی توجه داشته باشید. فکر می کنید چرا تسلا، خودروی الکتریکی تولید میکند و به موفقیت میرسد، اما شرکتهای بزرگ خودروسازی مانند تویوتا، نیسان و مرسدس بنز در تولید خودروهای الکتریکی موفق نبودهاند؛ چون تسلا اکوسیستم لازم را دیده و خبرنگارانش را تجهیز کرده است. خبرنگار آن طرفی بخوبی میداند چه کاری باید انجام دهد. میداند خبری که تولید میکند ترجمه میشود و همه دنیا مجذوب قدرت آن میشوند.
اگر بدون در نظر گرفتن این پارامترها ترویج علم کنیم، این کار فقط به نفع دیگران تمام میشود. در مراکز پژوهشی داخلی کارهای زیادی انجام میشود، اما بسیاری از این تحقیقات و کارهای پژوهشی به هیچوجه کاربردی نیست؛ چراکه در اینجا به اکوسیستم توجه نمیشود، یعنی هیچ کس از خبرنگار تا پژوهشگر، صنعتگر، سرمایهگذار و قانونگذار به اکوسیستم توجهی ندارد.
در دنیای امروز حتی کار هنری را هم نمیتوان بدون توجه به علم انجام داد. در کشور ما، اما علم فقط برای علم تولید میشود. علم برای پیشرفت اقتصادی و تولید ثروت تولید نمیشود. در تولید محتوای علمی توجه به این اکوسیستم ضروری است یعنی باید کمی بزرگتر از علم، به علم نگاه کنید تا به هدف برسید.
شهرام یزدانپناه، پژوهشگر علوم و فناوری فضایی (بیوگرافی)
لازم به ذکر است بازنشر مقاله بالا، برای ابراز مخالفت بنده با ترویج علم نیست؛ همانطور که نویسنده این مقاله هم معتقد به چنین مخالفتی نیست. بلکه هدف، همانطور که از روند وبلاگ مشخص است، ترویج این تفکر است که تولید علم صرفاً برای تولید علم ارزش زیادی نداشته و لازم است تولیداتٍ علمیٍ دانشمندٍ مسلمانٍ ایرانی دارای هدفی والاتر بوده و به ساخت تمدن نوین اسلامی ختم شود.
برای مطالعه بیشتر در زمینه فواید ترویج علم مراجعه بفرمایید به مقاله ترویج علم یعنی یادگیری زندگی جدید (منبع) که ماحصل مصاحبه با دکتر اکرم قدیمی، رئیس انجمن ترویج علم ایران، است.
همچنین برای آشنایی بیشتر با نحوه تعریف اکوسیستم علمی، در مورد مدیریت دانش (Knowledge Management) یا به اختصار KM جستجو بفرمایید.